Rüzgarlı Ceket

“Yaşantımın çoğunluğu göğe saçtım ben, kül eyledim, buhar çoğunca oldu.” İlk romanının Soyut, ilk öyküsünün Yordam dergisinde yayımlandığı 1965 yılından bu yana Hüseyin Peker, şiirle düzyazıyı kola sürdürmeyi başarmış bir yazar. Yıllar sonra tüm öyküleri bir arada. 60 kuşağı şairlerinden Hüseyin Peker'in bugünün okurlarına öyküyle merhabası: Rüzgârlı Ceket. İnsanın üzerindeki o yasal örtüyü sıyırıyor, sokağın renkli ışıklarını söndürüyor; Aşk gizeminden, tutkuyu olağan olandan kurtarıyor ve en yalın, en gerçek biçimde onları sunuyor. Peker'in öykü karakterleri karanlık, uzun, çiçeksiz ve herkesin bildiği bir yol, yaşam sürüyor. İstemden olan ne? Ölmek mi geceleri yıkanmış bir soğuk taşta? Beyazlara sarınmış olarak, kuru yaprağın ortasında. Sizi soruyorlar, kimdi, nesi? Neleri bitirmek, hangi çöpler kendinden? Buçuval onun mu? Kitaplar, kalanlar, bir çuval boş laf, yaşadıkları bir o kadar ahmak. Bir denemeydi, başı ortası belli. Bir şiirdi ama bir türlü kesilmedi, ucu başı tüttü durdu. Bir öykücü, işin ortası. Bir roman, yazılamadı bittiği, çizip bitirdi.Tanıtım Metni