Sabahtan Akşama

Johhannes ayakta durmuş tepelere, çayırlara, kayalıklara, evlere bakıyordu, iskeleye, şamandırasına bağlı kendi küçük kayığına, iskeledeki ambarlara bakıyordu, yol boyunca uzanan evleri, kulübeleri gördü, bütün bunlarda yoğun duygulara kapıldı, çünkü çayırlar ve geri kalanlar, bildiği ne varsa, onun bu yerdeydi, onundu hepsi, tüm o tepeler, ambarlar,daki kayalar ve onları bir daha böyle göremeyeceğine kapıldı, ama içinde kalacaklardı, kendisi olarak, bir ses olarak, evet, neredeyse bir ses olarak ülkede kalacak, diye düşündü Johannes, ellerin ovuşturdu, ötesinde gökyüzünde, her bir duvarda, her bir taşta, her şeyde bir pırıltılı vardı, tüm tekneler parlıyordu ve anlamsızdı Johannes, bugün hiçbir şey artık eskisi gibi değildi, bir başkalığı vardı, ama ne olabilir bu, diye düşünen Johannes anlayamıyordu -Jon Fosse- "Fosse, İbsen ve Beckett'le kıyaslanıyor. Ama bundan daha fazlası var: Fosse ateşlenen bir şiirsel yalınlıkla yazıyor." -The New York Times- Tanıtım Metni