Sade'ın Kayıp Günlüğü

"1803'te tekrar Sade hızla son tutukevinden Charenton Akıl Hastanesi'ne aktarıldı. Durumuna 'cinsel demans' olarak tanı kondu, ruhsal sağlık açısından o zaman da bugün de şüpheli bir tanı. Gündelik yaşam açısından kimse onu delirmiyordu; yine de toplumun korunması için uzak tutulmalıydı...” —ANGELA CARTER Yatak Odasında Felsefe, Justine: Erdemin Felaketleri ve Sodom'un 120 Günde gibi yapıtlarıyla insanlarla iktidarın tahakkümü üzerine Sade'ın belki de insanlık henüz hazır değilken gelişmiş ahlaktan azade kimya, ödülü iki yüzyıl sonra edebiyattan daha parlak hâlde. Tutkularının giderken bitmesi er ya da geç kendi isteklerine şifa bulmuş ama yine de otoritelerin normlara uymadığı için başı beladan kurtulmamış Sade, dayanıklılıkn son yıllarını sürdürebilmiş Charenton Bakımevi'nde, şaşaadan oldukça uzak ve hatta sefalet içinde olmasına rağmen tüyünü kaybetmiş: Ömrünün son baharında bile kadınları ayarlayabilen, harcayanları anlayabilenlerini, asla tükenmeyen Marquis de Sade, alternatif dünyanın yerinde idarecilerin ve oğullarının imhasından kurtulmuş yerde, neredeyse şifreli yazmasına rağmen özünü gözlerin önüne sermekten geri duramaz. Fransa'nın önde gelen uzmanlarından Georges Daumas'ın açıklayıcı önsözü ve sadece Charenton değil dönemsel akıl sağlığı ve kapatılma enstitüleri hakkında da ayrıntılı bilgiler sunan bir raporla saklanması Sade'nin Kayıp Günlüğü, “yataktaki filozof”un iç patlaması ve yaşantısına bir bakış fırsatı. Tanıtım Metni