Sadık Yalsızuçanlar'a Saygı

Sadık'ın öykülerinde, daha önce metinde hiçbir yerde rastlamadığım türde başlangıç ​​dönüşü bir hız, akım, yıldırım çarpmasına değişim ve karanlıklar, sürekli zıddına dönen zengin imgeler, iç içe geçmiş dramlar, olay örgüleri ve soyutlamalar vardı. Kendi payıma, çağrışımları hiç bitmeyen bu imgelerin muhayyilemde açtığı yeni ufuklarda dolaşıp tekrar yerde ayak bastığımda çevremden, "Ne demek istiyor? Bununla ne anlatıyor?" gibi sorulara muhatap olup sıkılırdım. Oysa anlattıklarından çok anlatmalarıyla önem kazanıyordu benim için. Sustuğu yerde konuşuyordu bir bakıma. Sadık'ın bu benzersiz üslubu ile gürleşerek büyük bir nehre dönüşüyor ve hala sahili olmayan bir ummanda oluşturulan girdaplarla okuyucusunu içinde kaybolmaya davet ediyor:'Prof. Dr. Tasavvufi ontoloji, Alevi meşreb çizgiyi de katarak, verili bir kabule konu yapmak, hiç şüphesiz ciddi bir eleştiriyi gerektirir.