Safevi Şahı 2. İsmail

Şah Tahmasp'ın oğlu ve Şah İsmail'in torunu olan 2. İsmail, onların babası ve dedesi gibi çenge eğilimli bir şehzadeydi. Osmanlılarla yaptığı savaşlarda gösterdiği başarılar onu Kızılbaş Türkmenler arasında seçkin bir yükseklikte yükseltti. Oğlunun çeşitli haram işlere bulaşmasından ve Kızılbaş gençlerle birlikte taramasından ayrılmadan edemeyen Şah Tahmasp, onu lalasıyla birlikte Herat'a gönderdi. Ancak burada da rahat durmayan İsmail Mirza'yı, yaklaşık 20 yılını geçireceği kuş konmaz kervanı geçmez Kahkaha Kalesi'ne gönderdi. Ustaclu oymacılığının neredeyse tamamı Türk Kızılbaşları saltanat mücadelesinde onu destekledi. Mücadeleler Haydar Mirza'nın feci şekilde uygulandı ve İsmail Mirza'nın tahta çıkışıyla sonuçlandı.Şah II. İsmail'in saltanatta yaptığı icraatlar ise akıllara sağlamlık verecek nitelikteydi. Mutaassıp bir Şiî olan babası Tahmasp'tan intikamını alırcasına Hz. Aişe ve üç halifeye laneti yasaklandı, aksi hareket edenleri cezalandırdı. Safevîlerde kardeşlik katli süreci en acımasız şekilde başlatarak şehzadelerin neredeyse tümünü öldürttü. Nihayetinde tahtta iki yıl bile kalamadan şaibeli bir şekilde öldü. Ölümünden sonra türeyen Düzmece İsmailler onun bıraktığı derin izin bir serbesttir.Kızılbaş Anadolu Türkmenlerinden Hasan Rumlu'nun kaleme aldığı bu eser, devrin görgü tanığı ve tarihisi olması hasebiyle Safevî tarihlerinin vazgeçilmez bir noktasıdır. Eserin, Anadolu ve İran Türkmenlerine ilgi duyan herkesin dikkatini çekmeyi hedefliyoruz.Tanıtım Metni