Sağlığın Gaspı

Muhalif söylemin en radikal yazarlarından olan Ivan Illich, daha çok kuruma yönelik eleştirilerle tanınıyor. Eğitim, politika, tıp gibi insan ekonomisi en önemli dökülen kurumunu, insanların daha dolaysız olarak karşıladıkları temel çağdaş toplum “bilimsel olarak” üretilen ürünler “tüketlenmesine” indirgenir, böylece bireysel özelliklerin ve yaratıcılığın yok olduğunu söylüyor Illich.Sağlığın Gaspı'nda ise patlamanın gerçekleşmediği bir olarak, olduğunu, kimin hasta ve ne yapmakta olduğu için büyük bir istihdam oluşturduğunu; bedenlerimizin üzerindeki haklarımıza tecavüz ettiği; ilacın tüketimini teşvik ederek toplumsal sağlıksız beslenmeyi güçlendirdiğini; sağlığa bir “mühendislik modeli” olarak yaklaştığı için insanların kendi insani zaafları, incinebilirlikleri ve biriciklikleriyle, kişisel ve özerk bir biçimde başlama potansiyellerini yok edebileceklerini anlatıyor.Illich'e göre, sanayi toplumları gelecektedir; çünkü insanların ortamlarıyla, kendi özerk gerçekleriyle başa çıkamaz hale gelir; Önce hastalanarak çürüttüğü hayatlara, sonra protez çözümler önerir. Beyaz üniformalı doktorlar hastaların anlamadığı bir dil konuşarak onları bırakır; hastaların kendilerine olan ilişkilerini arttırır; Bunlarla onları hissizleştirir, acı çekme haklarını ellerinden alarak aynı zamanda hayatın neşesini ve zevkini yaşama kaybını azaltır. Böylece, hayatta ve kendilerine karşı “edilgen” kalan insanlar, doyumu daha güçlü çalışmalarda çalışmaya başlar: Öteki insanlar üzerinde iktidar aramanın yaygınlaşması, çalışanların sürekli artan stresi, ekonomik suç ve olayların bir aracı olarak teşhiri... gibi örnekler hep bu edilgenleştirmenin sonuçlarıdır.Sağlığın Gaspı okura, tıbbın üzerinde çok durulan yararlarının yanı sıra, kötü yanlarını da çözmekte kullanacağı bir çerçeveyle. Sanayi toplumlarının sert bir eleştirisinin gerekliliğini gösterirken, bir iktidar/otorit olarak hayatımızı işgal eden tıp kurumuna eleştirel bir gözlemlememizi sağlıyor. Tanıtım Metni