Sahicilik jargonu - Alman İdeolojisi Üzerine 1962-1964

Bir polemik kitabı Sahicilik Jargonu. Adorno burada, başta Heidegger olmak üzere Jaspers, Buber gibi Alman varoluşçularının başvuruları dili, bu düşünürlerin düşüncelerini bulandıran jargonu hedef tahtasına ortaya koyuyor. Varoluşçuluğun başvurduğu bu jargonun tam da sahicileştirmeye çalıştıklarını iddia ettikleri anlam ve özgürlük çağrılarını güncelleyerek iddia ediyor. Ona göre, bu dil özgürlük meselesini ele alma iddiasında barındırdığı halde, kapitalizmin bağımsızlığının özgürlüksüzlüğü ortaya çıkmayı hiçbir şekilde başaramıyor, zaten öyle bir niyet de yok. Böylece, genel olarak kültür endüstrisinin yaptığı gibi, ama bu kez tam da bu endüstriye mesafeli yaklaştığını düşünen parçalarını ucuz bir iyimserliği, toplumsal eylemsizliği ve sözde-bireyselleşmeyi besliyor. Heidegger düşüncesinin günümüzdeki ülkenin sınırları içinde çok geniş bir alana sahip olduğu düşünülen önemi ve aciliyeti daha da artan bir kitap bu. Gerçekten eleştirel düşüncelerin, sürekli özgürlükten dem vururken aslında yeni muhafazakârlık biçimlerini, yeni hizaya sokma yöntemlerini meşrulaştıran sözde eleştirel sahicilikçi düşüncelerle kavgası şiddetlenerek sürdürülüyor. Tanıtım Metni