Şahmerdan Lüzumsuz Adam

"Gece, yine aynı sessizlik. Kahvelerde insanların mecalleri yok. Elli beş kuruş ödemiştik, elli beş kuruş. Filozofça söylenen adam, ağzı şimdi var, dili yok; gözü var kaşı, yok; velinimetine basıyor küfrü! Bütün umut yarın sabahta." Kalemini balıkçı kahvehanelerinden Adalar'a, İstanbul'un arka sokaklarından deniz kayıtlarına tutulan hikâyelerde gezdirir Sait Faik. “Yazmasam delireceğim” der, yazmaz, âdeta yaşar. Sıradan seslerin ahenkli ezgilere metinlerinde; Kaleminin kapısı daima insana ve doğaya açılır. 1970'lerde "Sait Faik Külliyatı"nı yayımlamaya başlayarak geniş kitlelere ulaşmak için aracılık yaparak gururlandırmakuz Sait Faik'in ürünlerini orijinal metne sadık kalarak yeniden sunuyoruz.Tanıtım Metni