Şair ve Patron - Patrimonyal Devlet ve Sanat Üzerinde Bir İnceleme

Türk alanında edebiyat çığır açıcı bu risâlede Halil İnalcık, Osmanlı Divanı şâirlerini ve şiirini güzel bir yaklaşımla ele almakta, en eski arşiv malzemelerini kullanarak patronajın bu sanat tarzı üzerinde toplanmaları analiz etmektedir. Osmanlı İmparatorluğu'ndaki sanat ve iktidar ilişkileri MaxWeber'in patrimonyal devlet yapısı tanımlamalarından yola çıkarak inalcık, patrimonyal bir yapıdaki toplumlarda bilim adamı ve sanatçının üretim “mutlak egemen bir hükümdar”ın nasıl çalıştığını açıklamaktadır. "İnalcık hocanın eseri; bizzat şiir ve sanattan anlayan hükümdarın devlet mülkünü yani patrimonunu elinde tutan bir patron olması, sanatçıları gönendirmesi, bütün sanat faaliyetini ve sanatçı toplumunda tutacağı yerin hükümdardan elde edilebileceği inayete bağlı olduğunu anlatır. Sanatçının içine girilen arzu ve çekişme dünyasında bile bu ortamda çalışabilir. İnalcık hocası; M. Subtelny ve Bodroligeti gibi Orta Asya tarihinde uzmanlarının Timurlular devrindeki sanat muhitini Orada ilim ve sanatlar sarayın etrafında gelişiyordu.O dönemle paralel olarak Osmanlı dünyasındaki patronaj kurumu da ele alınıyor. Halil hoca bu mekanizmanın dışında kalan büyük şairi yani Fuzûli'yi işiterek tam yerine oturtmuştur.” İlber Ortaylı Tanıtım Metni