Sanat Komplosu: Yeni Sanat Düzeni ve Çağdaş Estetik 1

Jean Baudrillard, 1996'da Sanat Komplosu'nu yayınladığında, artık çağdaş sistemin varlığının nedeni olarak kalmadığını ilan ederek sanat çevrelerinde büyük bir skandala yol açtı. “Sanat, bayağılığa, atıklara, vasatlığa, değer ve ideoloji diye el ortaya koyuyor” diye yazan, çağdaş rejimin hükümsüz olduğunu, bir hiç olduğunu belirtmişti. Bu "saldırı" bazı eleştirmenlere ve küratörlere karşı Baudrillard'ın mini defterlerinden sildiler; işi bilenlerse, yankılar uyandıran bu parlak “skandalın” şehvetli ürpertisini yalnızca hissederler. Sanat hakkında ne söylendiği önemli değildi – yeter ki sanattan söz edilsin. Dünya çapındaki “Yeni Sanat Düzeni”, büyüyen güçlü ve göz kamaştırıcıydı ki, kendisine yönelik her türlü tehdidi kışkırtmaya da, bu tehditleri sindirip massetmeye de muktedirdi. Sanat Komplosu'nda Baudrillard da tam olarak bunu iddia ediyordu: Eleştiri bir eleştirinin yanılmasına, tüketim düzenine içkin bir karşı-söyleme dönüşmüştü. Günümüzde sanat, herhangi bir ticarî işletme gibi, kariyer fırsatları, kârlı yatırımlar ve yüceltilmiş tüketim ürünleri sunuyor. Sanatla ilgisi olmayan her şey sanata dönüşmekte. Roland Barthes, “Amerika'da cinsel ilişki dışında her yerde cinsellikle karşılaşabilirsiniz” derdi. Şimdi her yerde sanat var, sanatta bile. Sylvère Lotringer Jean Baudrillard, 1968 devriminin ertesinde düşünce dünyasında yaşanan Paris merkezli radikal bir bakış açısına sahiptir. Onun geliştirdiği “simülasyon”, “hiper gerçeklik” gibi kavramlar bugünün kültürel gerçekliğinin anahtarlarını oluşturur. Baudrillard'ın sanathayat dizisinden yayınlamaya devam eden çağdaş sanat ve estetik üzerine incelemeleri, çağdaş sanat üzerine düşünenlerin temel referansları sayılır.Tanıtım Metni