Sanat Tarihinin Elli Temel Metni

İçerisinde birincil ve vücutta bulunan bu ana stratejilerden biri, dönemleri, metinleri ve kültürel olarak bir araya getirilmesi 19. yüzyıl sanat tarihi sıcaklığın dahili sınırları aslında var olmayışı özellikleridir. Sınırlamalar ve kısıtlamalar, Avrupa'nın sanat üretimi ve sanat üzerine yazma işlemleri bize ayrılan zengin kültürel üretimin zedelenmesine sebep olmaktan öteye geçilemez. Bu kitapta yer alan, antik zamanlardan çağdaş döneme kadar uzanan eserler ve konular üzerine kaleme taramak, eleştirel bakış amacıyla bize bırakılan kültürel bilgileri sorgulamaktır. Kolektif olarak elele çalışmaları bu çok kapsamlı metinler, farklı kuşaklardan anladıkları örgüde iç içe geçen ipler misali bir araya getirerek kültürel üretimlerimize ve arşivlerimize çoğulcu bir bakış açısıyla yaklaşmamızı sağlamaktadır. Kitapta yer alan metinlerin çoğunun aslen sanat tarihi alanından çıkmaması gerekir ancak sanat tarihindeki gelişmelerin temel dayanaklarının anlaşılması için mutlaka okunması gereken metinlerdir. Sanat tarihinin sanat üzerine yazmak ve sanat yapmak olarak ikiye ayıran, Avrupalı ​​bakış açısını kırmak isteyen bir disiplin için bu kitapta verilen yazarların, hem sanatçı hem de sanat tarihçisi/eleştirmesi önemli olduğu. Kitaptaki yorumlarda yansıtıldığı şekliyle kültürel üretimin sürekli ve teorileştirilmesi, sanat tarihi ve sanat tarihi yazımının mevcut genişliğine ve toplumsal kullanımlarına yeniden vurgu yaptığınıTanıtım Metni