Sanatın Yolculukları

Sanata bağlı bir deneyim alanı olarak kuruluş müzelerine veya konser salonlarına yerleştiği zaman, kendi hedefinin dışına çıkma, yani sanattan başka bir şeyin başlangıcını da hissetmeye başladı. Müzik, müzisyenlerin icra ettiği sanattan fazlası, ruhunun dili olduğu iddiasında bulunuyordu. Mimarlık binalarını inşa etmek yerine yeni bir dünya yaratmak istedi, bunun için göklere uçtu. Modern ve devrimci devrimcilerin tablo yapmayı bırakıp “yeni hayat”ın biçimlerini üretmeye karar verdiler. Çağdaş sanatın performans ve yerleştirmeleri ise sanat ile siyaset arasında belirsiz bir alanda duruyor. Bu yolculuklardan bazılarının izini süren Jacques Rancière, Kant ve Hegel gibi filozofların yoldaki incelemeleri, dönemçleri anlamamızda bize yardımcı olabileceğini gösteriyor. Genç Marx'ın düşüncesi ile yolunun kesiştiği noktalara dikkat çekiyor özellikle. “Biçimci” diye suçlanan Sovyet sanatçılarının nasıl devrimi resmetmek yerine doğrudan devrim olan bir sanat yaratmayı amaçlıyor. YAZAR HAKKINDA: 1940 Cezayir doğumlu Fransız filozof. Paris VIII (St. Denis) Üniversitesi'nde felsefe dersleri vermiş olan Rancière'in adı ilk kez Althusser'in iki ciltlik Lire le Capital (1965; Kapital'i Okumak) derlemesine yazdığı yazıyla öne çıktı. 1968 öğrenci ayaklanmaları sırasında Althusser'le fikri ayrılığına düşen Rancière, Althusser'in yazdığın kopuşunun gerekçelerini La Leçon d'Althusser (1974, Althusser'in Verdiği Ders) olarak adlandırılan II. Bu siyasi ve teorik kopuş, ona göre, “bilgi ile kitleler arasındaki popülerlik ve popülerliklere” bakışlarındaki ciddi farkların ürünüydü. Althusser'in ideoloji teorisine yönelttiği eleştiriyi, özellikle işçi sınıfının yerine kendisini nasıl görmüş ve bilgiyle nasıl ilişki kurmuş olduğunu ampirik analizlere de başvurarak araştırdığı bir dizi = devam etti: La Nuit des prolétaires (1981; Proleterlerin Gecesi); Filozof ve Yoksulları (Metis, 2009) ve Cahil Hoca: Zihinsel Özgürleşme Üzerine Beş Ders (Metis, 2014). Düşünürlerin haklarında anlaşmalar pek sevdikleri proleterler hakkında, onların kendilerine özgü bilgilenme tarzları hakkında pek de bir şey bilmediklerini ileri sürdü. Estetik, güncel teori, edebiyat ve sinema hakkında onlarla da yankı uyandırmış olan Rancière'in diğer eserleri arasında sayıldı: Siyasalın Kıyısında (Metis, 2007), Özgürleşen Seyirci (Metis, 2010), Tarihin Adları (Metis, 2011), Nasıl Bir Zamanda Yaşıyoruz? (Eric Hazan'la Söyleşi, Metis, 2018), Kurmacanın Kıyıları (Metis, 2019), Courts voyages au Pays du peuple (1990, Halk Ülkesine Kısa Yolculuklar), La fable cinématographique (2001, Sinematografik Masal), L'inconscient esthétique (2001, Estetik bilinçdışı), Estetiğin Huzursuzluk (2004, İletişim, 2012), Politique de la littérature (2006, Edebiyatın Siyaseti). Tanıtım Metni