Sanatta Post-Nesne ve Post-İnsan

Artık bir “post”ların sona ermesi. Bu süreç, geçmişteki tüm kavram ve olguların ortaya çıktığı ve yeniden anlamlandırıldığı, yeni tanıtımların ve varoluş tarzlarının bir arada belirdiği, karşıtlıkların ortaya çıktığı ortaya çıkıyor. Sanatta, siyasette, ekonomide, cinsellikte, kent ve toplumsal yapılarda, kimlik ve bedene ilişkin dünya tanımı ve yaşlanmaların yerinden edildiği sürekli bir sonra hali bu… Kavramsal Sanat ile düşünmesel/dilsel/tanımsal bir konuşma olarak nesnesizleşmeye başlayan işlerden, günümüzde ağlar üzerinde dolaşıma giren varlıklarsılara, gerçek ve sanal arasında bulunanan yeni bedenlenmelerden, uzam ve zamanda arttırılmış bir gerçekliğe doğru evrilen yeni oluşuma kadar bir post-nesne (nesne-sonrası) halinde olan söz edilebilir. Öte yandan bu çatışkılı hâlde, artık modernitenin insan-merkezci (antroposentrik) bakışı yerine, yeni bir beden olgusunun, melezliklerin ve doğal olarak da yeni oluşumların (varlık) merkezsiz yayılımını imliyen bir post-insan (insansonrası) görünümü de kılıyor. Sanatta Post-Nesne ve Post-İnsan adlı bu kitap, bir sonlar ve sonraki çağların önümüze gelen bir yığın problemi ile nasıl yüzleşilebileceği, sanat ortamındaki dönemdeki süreci ve yaşadıklarının kuramsal açıdan nasıl irdelenebileceği konusunda çok yönlü bir çaba olarak değerlendirilebilir. Bu yetenek Michel Foucault, Gilles Deleuze ve Felix Guattari, Jacques Lacan, Niklas Luhmann, Pierre Bourdieu, Arthur Danto, Rosalind Krauss ve Brian Massumi gibi birçok önemli yazar ve kuramcının yaklaşımları, bu konuda önemli başvuru noktalarını oluşturuyor. Tanıtım Metni