Sanayi Çağı

Hans Freyer'e göre, 19. yüzyıl bütün yüzyıllar arasında, insanlık tarihindeki en çok değişimi gösteren yüzyıldır… Eski çağlardan sanayi çağına kadar ülkelerle sınırlı, kendi içine kapalı birçok bölgeye ayrılmış ve yaşam onun içinde olup bitmiştir. Sanayi çağıyla birlikte sınırlı, kendine yeten yaşama çevrelerinin yerine, büyük bir balık ağı gibi bütün insanlar, bütünün içine alan evrensel bir iletişim sistemi geçmiştir. Bu, toplumbilimi açısından, eski toplumsal genelin tam bir değişimini gösterir. Freyer'in önemiyle desteklediği diğer bir nokta ise “teknik” sorunudur. Eski teknik, Yunanca “Techne”nin oluşmasıydı; Yani, özel bir sanat ya da özel bir beceri, özel bir güç anlamına gelir ve şu basit formüle dayanıyordu: herhangi bir şey yapmak isteyen insan, onu yapabilmek için bazı âletlere ısıtıldığını bilir veya sonunda öğrenir. Dikkatini önce bu âletler üzerinde toplar. uzantı, bir şeyi yapabilmek, hem de kesin, güvenli bir biçimde yapabilmektir. Bu teknik, “yapmak istediğim bir şeyi yapabilmeliyim” kaygısıdır. Oysa, Sanayi Çağı ile birlikte, teknik, nitelik bakımından yeni bir anlam kazanmıştır. Eylemin özünü parçalanmış manevî formülü değişmiştir. Eski Teknik'te ise, insanın kaygısı yapmak istediği bir şeyi yapabilmekti. Yeni teknikle, teknolojinin anlamı da, işlevin bütünlüğünde değişmiş bulunuyor; “teknik” denilince, “fayda” değil, “güç” görülüyor. İnsan artık Homo Faber olarak doğadaki madde ve güçler olduğu gibi kullanmakla birlikte, organik ölçüyü aşacak şekilde doğayı, doğadaki güç kaynaklarını kullanıyor. Kısaca, Sanayi Çağı'nın büyük teknik devriminin doğuşuna önayak olan makine şekli, iş ve âlet makinesi değil, bir “güç” makinesidir. Tanıtım Metni