Sakelenge

Verilere göre, dünyada her gün 37 bin kişi, savaş, insan hakları, çatışma, iç karışıklık, zorlu yaşam koşulları nedeniyle evi terk etmek zorunda kalıyor ve kaydedilebiliyor sadece birer rakam olarak girilebiliyor. Oysa onun biri hikâyesiyle göç ediyor. Bir bölümün üstüne yeni hikâyeler eklenirken, bazılarının ise son hikâyesi göç yoluna dönüşüyor. Kırk bir mülteci hikâyesinin yer aldığı kitapta yer alıyor. Pek çoğunun öznesi insan. Kalanının da gizli öznesi. Göçten dolaylı olarak etkilenen hayvanlar da unutulmamış: Yunanistan'da Firar eden kedi Kunkuş, Ege sularında durum değerlendirmesi yapan balıklar, mülteci ceylanlar gibi... * * * * * * * * * * * * Ve ses! Sesi dahilinde oldu şölene, bilmediğim, anlamadığım bir dille. Olmasa da memnundu, notaların dili, beden dili tercümesi ezginin karşılığını veriyordu. Vurduğu tuşlar bombaları patlattı. Bir, iki, üç, dört, sonrasını söyleyemedim. Kısa çığlıklar, sayısız... Ağıtlar sonra, göğüslere vura vura. Mezarlık uğultusu yaklaşıyordu, uzaklaşıyordu. Bir süre uzaklardan takip edildi. Yüzündeki acı akmaya başladı parmaklarının ucuna, oradan da tuşlara. Durgun denizde fırtına geliyorum dedi. Dalgalar anında değil büyüyerek vuran kayalıklara. Sakinleşmenin aynısı oldu ama. Tam o zaman patlama sesi duyuldu. Sonrası uçsuz bucaksız kırılırlardı. Naif esintide salınan gelinciğin papatyayla, süsenin, yabani menekşeyle dansıydı. Karlar çatırdayıp kırıldı dağ doruklarında özdeş. Usulca suyulen sular dans eden çiçeklerin soğuğa ulaşıp coşturdu. Dans henüzmedi. Halaya durdular. “Ben halayın başıyam ley ley,” deyince adam, soluğumu verdim. Tekrar tuttum. Sana baktım. Varlığımızı mı hissetmişti? Neden anlayacağımız dilde söylemiştik? Sahi, sen neler hissetmiştin? Merak ettim o an. Anlamış gibi: "Ve kırların bronz sonsuzluğu da uğuldadı. Coğrafya bu kadar güzel bükülür mü hiç? Dağın çöle eğildiği görülmüş müdür? Görüldü," diye fısıldadın. Önce ruhu yoruldu adam. Parmakları sonra. Bedeni de.Tanıtım Metni