Saraya Kılınan Namazlar

Dün de bugün de cemaat ve tarikatlar, devlete 'çakalın bakışlarıyla haz ve hırsla' birleştiler. Yani üretilebilirden, çalışmadan, endüstri sahibi olmadan, sadece kullanılmaktan güvenerek ve devleti tehdit ederek devletten yurt, ev, kasaba, köy, yayla, vakıf kopartıp, vakıf gelirleriyle gelen gideni ve müritlerini ağırlayıp mürit çoğaltmak… On yüzyıldan beri devam eden hiçbir şey yok! Aynı boş beleş, miskin kitleler, hâlen arazilerinde, bakanlıklarında aynı anlayışlarla iskân edilmekte, vakıflar verilmekte. Hiçbir iş yapmayan, yapamayan bu kitleler, sırf oy getirsinler diye ev, iş, mesken sahibi yapılıyor. Din ve ahlak adına dini, ahlakı 'söğüşlüyorlar', milleti ve hazineyi inek gibi sağlıyorlar ve hepsini soruyorlar, Allah adına yapıyorlar ve soruyorsan bu çalıştırmak değil 'nurlanmak'mış. Üç yıllık binlerce şehit çocukların paralarını yiyen bunlar, yetimlerin rızkını yiyen bunları, sosyal devletin uzanması gereken aç, zavallı kitlelerin son kuruşunu yiyen bunları…“Şeyhi olmayanın şeyhi şeytandır” diye minicik çocukları suistimal edip ellerine şeyhin fotoğraflayarak “Tuvalette bile şeyhin fotoğrafını elde edebileceğiniz gözlerinizi getirebilirsiniz” (rabıta) diyen bunlardır. Artık iktidarları var, ekranları var, mevcut olan şeyhler bir milyon odaya ciplere biniyor, artık şeyhlerin eli açık müritler bakanlık yapıyor. Bu tarikatlara 'sivil kurum' diyen dünyada tek guruh da 'liberallerdir'. ülkenin gerici liberallerinin otuz uzun yıllar boyunca yazdıklarına bakınız; işsizliği, tazminatları, sosyal hakları, geçim derdini, sendikal hakları dert edinen “Tek bir yazı” yazmadılar. Neoliberalizm günümüzde parlak bir çağ yaşadı, otuz uzun yıl ekranlara ve manşetlere kuruluş 'etnik', 'mezhep', 'kozmik oda', 'askerî vesayet' deyip durdu ve biri FETÖ'yle ikincisi PKK'yla iki büyük iç savaş başlattılar. Oysa siyasetin gerçeği Anayasa'dır, hukuktur, seçimdir, halktır, yurttaşlıktır, yasanın önünde özgürdür! Tanıtım Metni