Sardunya Köşesi

Geçmişine yolculuk yapmadan yaşamadan var mıydı? Geçmişi kafadan tamamen silip atmak mümkün müdür? Zaman, kırgınlık ve hüzne ilaç olur. Acıya, can yanmasına, zaman merhem olur mu? Acının ilacı yoktur. O, panzehri olmayan bir zehir gibidir. En derinlerde bir yerde, hep taze kalan, kullanabileceğin ama solmayan da bir çiçektir.İçimizi daima sızlatan köklerini hayatımıza yayan ağacın ta kendisidir.Hayâller, yolda ortaya çıkan gölgemiz gibidir.Gerçek süreç bile aynı hayal kurulur mu? Güneş hep aynı hayâlin devam ediyor koşup durdu. geçmişteki sırrı onun peşini bırakmadı. Çoğu zaman kendisini sardunya kadar değerli görmüyor, onlardan nefret ediyordu. İçinde büyüyen hırsı durduran tek bir şey vardı; Emre. Ey aşk! Sen nasıl bir şeysin? Ayakları yerden kesip aklı baştan alıp götürmek. Çaresizlik… Karşılıksız sevmek, tıslayıp hissettirmek, ağlamak isteyip ağlamak; umudunuzu yitirdiğiniz andır.Hiç Sardunyalarınızı Gözyaşlarınızla Suladınız mı?Tanıtım Metni