Sarı Mendil Mavi Oya

Sarı mendilde hazan, mavi oyada umut…Aşk gönül savaşıdır, vuslat diyorsan kazan…Kendini ne kadar tanıyorsun? Sonu belli olan bu hayat yolculuğunda, kendini tanıyamamışsa, başka geleceğin gücünü iddia edebilir ki insan?Tarık Akarsu, küçük yaşta annesini kaybetmiş, yanlarında yetiştiği ve aile olarak gördüğü arkadaşlarıyla bir dünya kurmuştur kendine: Aysima, Maya, Füruzan, Âsım…Küçük uzakta yüreğine ektiği Aysima, büyüdükçe bir sevda filizi verir gönlünde. Sevdasını yıllar boyunca boyu içinde büyüyüp de bir türlü söyleyemez muhatabına. Sütkardeşi Füruzan, kendi adına bu sevdayı inşa etmeye çalışsa da araya maddi uçurumlar girer. Yıllar ve yollar, Aysima ile Tarık'a başka insanlar, başka hayatlar taşınır da gönüllerden birbirlerini silemezler. Büyük acılar, büyük bedeller sonra yediler kavuşacaklardı, taze bahar çiçekleri hayat bahşeden kokularını aynı hevesle cömertçe yayacaklar mı? Her ânı imtihanla küresel dünya bakışını aynı safiyette tutmak zor mudur, kolay mı? Gören göz, düşünen akıl, yedi ve nefret etmeyen gönül, acıyı ve sevinci yaşayarak imtihan olan kalpler… Güller, dikenlerini aşınca çiçeklerini açar. Diğer çiçeklerden daha özel olması, daha basit bir şekilde ortaya çıkması budur… Seven, gülün dikenine dokunmuşsa vay haline! Hançer yarası çözümlüyor onun geçmişi hicranın yanında.Tanıtım Metni