Savaş ve Kağıt

Ay ışığının olmadığı bir gece boyunca, ilçenin kuytu bir gününde, çalışmaya başlayacak olan botu, can yeleğini kendisi gibi karşı kıyıya giderken heyecanla bekleyenlerin arasındaydı. Büyük şişme bot kıyıya yanaştığında kalbi yerinden fırlayacakmış gibi atıyordu. Dikkatli ve mümkün olana kadar bota doluştular. Herkesin genelinde korku ve endişeler vardı. Hiç kimse tek bir kelime bile konuşmuyordu. Şişme bot, İçlerindeki denizin sularını yaralar halinde sürerken bir aksilik çıkmaması için içinden durmaktan dua ediyordu. Botu sahibi adam arada bir motoru susturuyor, çevredeki kolaçan sonrasında tekrar çalıştırarak yoluna devam ediyor. Gidecekleri Yunan adasının ışıkları çok uzaktan görünüyor ama bir şekilde bitmek görülüyor. Heyecandan kalbi duracak gibi olacak. Botun İçindeki diğerlerinin kendisinden pek bir farkı yoktu. Herkesin nefesini tutmuş botun bir an önce adaya varmasını bekliyor. Deniz karanlığı, sessizlik ve sona eriyordu. Tanıtım Metni