Seçkinlerin Siyaseti

Türkiye gibi gelişmekte olan ülkeler ile gelişmiş geleneksel siyaset, bir köşe kapmaca ve ayrıcalıklı bir meslek gurubu olarak algılanmaktadır. Siyasi partilerin yönetim kadrosunda doğrudan veya dolaylı olarak bir mevki yakalayanlar, sözüm ona siyasi seçkinler gurubuna dahil olmaktadır. Sınıfsal bir ayrıcalıklı gibi görünen bu siyasi koltuklar, mevcut siyasiler için bir kariyer ve korunması gereken kutsal mevkiler olarak görülmektedir. Türkiye'de; Demokratından otoriterine ve en radikaline kadar, neredeyse tüm parti yönetimlerindeki ortak konu, her ne temiz olursa olsun mevcut yönetim ve koltukların korunmasıdır. Farklı ideolojik oluşumlar ve örgüt modelleri sergileyen bu siyasi partiler, yönetimin paylaşılması konusunda adeta birbirini izleyen ortak zincirin birer halkalıdır. Türkiye'de, yukarıdan aşağı doğru örgütlenen siyasal ortam, zaman içerisinde tabana yayılan ve toplumsal olarak sunulması sağlanacak bir görünüm hiçbir zaman gerçekleştirilememiştir. Oluşan bu siyasal saadet zinciri, ilk günden itibaren oligarşik bir yapının sahip olduğu sözüm ona seçkinlerin denetiminde yönlendirilmiş ve şekillendirilmiştir. Oysa sistem sisteminde sağlıklı tamamlamış batı demokrasilerinde siyaset, liyakat ve toplumsal tercih zemininde şekillenmektedir. Bu çeşitlilikte siyaset, parti genel başkanından sade üyeye kadar, tüm katmanlarının kararlarına katılmaya uygun bir yapıdadır. Siyaset bir kariyer ve meslek gurubu olarak görülmez. Lobicilik, hizipleşme gibi iç gruplaşmaların yaşanmadığı bu demokrasilerde, benim adamım anlayışı yoktur. En liyakatlı adayın geniş katılımla aranması ve sonrasında, kişisel görevin siyasi kültürü yerleştirilmiştir. Tanıtım Metni