Şeftali Kokusu

Zeliha diye diye Ölecek gibi. Kucağında, deftere bir süre bakıldı. İçinde neler olduğu tahmin ediliyor, yine de bakmamaya karar verdi. Bu güzel resimlere bu cehalet dolu köyde, buğulu gözler, karışık bir zihin ve kırık bir kalple bakmayacaktı. Sakin bir ruh halinde, güzel güneşli bir gün bakılacaktı. Resim defteri de çantasına bırakılan elbiselerin değişimini yerleştirin. Son olarak kitaplarını da depolama çantasının ağzını kapattı. Bavulunu masadan alıp, dış kapının yanına bıraktı. Sabah erkenden, daha köyler uykudayken ayrılacaktı köyden. Duvardaki gaz lambasını yaktı, hava hala çok soğuktu son kez teneke sobayı yaktı çaydanlığı da üzerine koydu. Masaya oturdu. Tabakasından bir sigara yakmak yaktı. İlk nefeste aradaki mesafe içine çekildi. O kadar kırgın ve mutlu hissettiğiniz ki, ardarda kaç tane sigara içse fark etmeyecek. Perdeyi araladı, evlerin uzaktan erişim loş ışıklarına baktı. Kimsenin umrunda değildi Deniz. Belki sadece öğrenciler hatta sadece Zeliha. Rengi parlak gümüş olan kül tablasına sigarasını söndürdü. Başını ellerinin değişiklik gösterdiği, şiddetli bir ağrı hissediyordu. Bir süre öyle kaldıktan sonra tabakadan bir sigara daha yaktı. Bu defa daha sakin içti. Sigarası bitince bir kaynayan çaydanlığını demledi. Heyecanla geldi köydeki bu tek göz odada son kez kaçak çay içti. Daha sonra sürea uzandı ve sobasından yansıyan alevlerle, gaz lambasının cılızının dansını seyre daldı. Yarın bırakma kÖydeki oğul uykusunu uyumak üzereydi. Kalbin çalışmasını, başlama yorgunluğunu ve yorgunluğun dalmasını hızlandırdı. Deniz, dinleneceği tek yer olan uykunun kollarına bırakıldı.