Selçuklularda İstihbarat

11-13. Yıllar boyunca hüküm süren Selçuklular, siyasi ve askerî mücadelelerin bir gereği olarak istihbarata önem verilmesi iç, dış ve askerî bölgelerde bu hususta unsurlarda mevcuttu. Ülke içerisindeki siyasi rakiplerin gizli planlarını deşifre etmek, eyalet adamlarının hâli ve hareketlerine vakıf olmak, bölgelerde emniyet ve huzur sağlamak amacıyla ayrılmış gruplar düzenlenmiştir. Diğer devletlere karşı siyasi, dini, ekonomik ve kültürel alanlarda yaşanan gelişme, kısa sürede haber alma ve ona göre strateji belirleme, istihbaratın artışı arttı. Askerî alanda düşmanın potansiyel gücünü keşfedip taktik belirleme, harekât tarzlarına vâkıf olup planlarını bozmak, aldatarak pusu ve tuzaklara çekmek zafere götüren en kısa yoldan. Tüm bu hizmetlerin büyük bir gizlilik içerisinde yerine getirilmesi ve düşmana bu fırsatın verilmemesi, tehlikelerin muhafaza edilmesinin gerekliliğidir. Selçuklularda padişahlar, devlet adamları ve asker komutanlar kurumsal ve özel olarak haber alma ve casusluk faaliyetlerine başvurmuşlardır. Casuslar ve haberciler yanında elçiler, tüccarlar ve esirler de her zaman potansiyel bir istihbarat kaynağı olarak değerlendirilmiştir.Tanıtım Metni