Nietzsche'nin Wagner'le Dostluk Yıllarına İlişkin Retrospektifinden Seçme Aforizmalar

Ona sembolik bir yorum, bir tür filolojik yorum eklenmiştir; bu da hayal gücünün içsel ve özgür anlayışını zincire vurur; zalimdir. Müzik, sürekli konuşan ve bize nefes alma imkânı vermeyen yorumcunun dilidir. Üstelik onun dili, açıklanması gereken zor bir dildir. Önce librettoyu (dili!) adım adım kavrayan, sonra onu zihninde eyleme dönüştüren, sonra da müzikal sembolizmini araştırıp anlayan ve ona aşina olan: evet, ve bu üç şeye de aşık olan kişi: işte o zaman büyük bir sevinç duyar. Ama ne kadar da titiz! Bunu birkaç kısa an dışında yapmak neredeyse imkansızdır; kişinin gözlerinin, kulaklarının, anlayışının ve hissinin on kat daha fazla dikkat etmesi, üretken bir tepki vermeden kavramada böylesine keskin bir etkinlik göstermesi çok yorucudur! Sadece çok az kişi bu şekilde davranır: Öyleyse nasıl oluyor da bu kadar çok kişi etkileniyor? Çünkü çoğu insan sadece ara sıra dikkatlidir ve bazen bütün pasajlarda dikkatsizdir; çünkü bölünmemiş dikkatlerini önce müziğe, sonra dramaya, sonra da dekora verirler, yani eseri parçalara ayırırlar.