Selimiye Mektupları

“Sevgili çocuk, demir yürekli kadınım! Korkular, acılar ve acıma yenilecektir bir gün… İnsanoğlunun yıkılmaz inancı ezecektir vahşeti… Mutlaka ezecektir… İnsanları taş duvarlar, demir parmaklıklar arasında terbiye etmeyi, onların korunmasını düşünen anlayışları kırılacak… Taş duvarlar, tutacaklar, zincirler, demir kapıları yok olacaktır… Sevgili… Bahar bütün kuşları, çayırları ve geldikleri ile geldi… Bahar biziz, biziz baharı yaşarız… Bahar yeni baharlara varacak içimizde… Ağaç, kuş, çiçeğim bizimle güzeldir sevgili… Çünkü ona can veren biziz… Otuz sekiz yaşım, ranzam ve taşımın… Parmaklığım… Kelepçem… Kırlangıç ​​kuşları ve Oğlum ve karım ve anam… Sen... Merhaba!” Nisan 1974 -Yılmaz Güney Selimiye Mektupları, siyasi olaylar ve suçlamalar gösterilerek 1972-1974 yılları arasında mahkum edilen Yılmaz Güney'in Selimiye Cezaevi'nden eşi Fatoş Güney'e gelen umut, inanç ve aşk dolu mektuplarını içeriyor. Bu mektuplar; Taş duvarlar ve demir parmaklıkların ürettiği, üretmeye, çözümlerine inanmaya engel olmadığın, dostumun yeşerebilmesi için önemli olan tek şeyin boyun eğmeyen bir başlamaya devam etmeyen çizen yiğit bir adamı, Çirkin Kral'ın mektupları. Tanıtım Metni