Semerkant Katarı

Bolşevik İhtilali'nden altı yıl sonra, Ekim 1923. Rusya İç Savaşı'nın son yılları, korkunç bir kuraklık, acımasız bir kıtlığın musallat olduğu Kazan sokaklarında kaos hüküm sürüyor. Harap olan köylüler, parçalanan aileler, bir parça ekmek arkadaşıyla şehre akın eden milyonlar, sokaklarda yaşayan aç çocuklar… Hükümet, savaşta ailesini kaybetmiş, evsiz çocukların çoğunluğunda olduğu yaklaşık yüzelli bin çocuğu hızla, yiyeceklerin, sıcak havanın ve yaşama ihtimalinin daha olduğu coğrafyalara trenle kopmaya başlar. Güzel Yahina, Semerkant Katarı'nda bizi bu atmosferde, başlangıçta genç, şefkatli katar komutanı Deyev ve ilkeli, sert mizaçlı çocuk komiseri Belaya ile Kazan'dan Semerkant'a götürülen beş yüz çocuk oyun yolculuğuna ortak ediyor: Volga yolundaki ormanlardan, Kazak bozkırlarından, Kızılkum Çölü'nden Türkistan dağlarına gidiyor; her dakikası açlıkla, susuzlukla, hastalıkla, ölümle sınanan bir yolculukla. Okuru acımasızlık, Kahramanlık, direniş, inat, umut, kardeşlik ve fedakârlık kavramlarının gerçek yolculuk üzerine yeniden yapılandırılması zorlayan Semerkant Katarı ile Güzel Yahina büyüklerinin roman edebi mirası olduğunu ve hikâye anlatıcılığındaki ustalığını bir kez daha kanıtlıyor. Semerkant Katarı'yla yazar; Züleyha Gözlerini Açıyor ile başladı, Çocuklarım ile devam ettiği destansı anlatıyı bir adım daha ileri götürüyor. Tanıtım Metni