Seninle Bin Yıl

Tülin'i bu parkta, bu bankalardan bir araya gelerek gitti. "Ver şunu!" demedi. Deseydi kalırdım, demedim. O gün sonra bir daha buraya uğramadım. Çok fakir, kendinden çok yaşlı ve zengin bir adamla evlendiği duyuldu. İnanamadım. Beni o yaşlı ve zengin adam için terk etmiş gibi geldi bana. Bir daha ne adı ve benim ne de benim burada adı anıldı. Hakkında hiçbir şey bilmiyorum. Aynı işlerde çalışmaya devam etti mi, çoluk çocuğu oldu mu, mevcut Ankara'da mı yaşıyor, bilmiyorum. İstesem öğrendim ama istemedim. Sizin sesinizin aynen onun sesi Feyza Hanım. Bugün doktorda iletişim olmadığı halde siz için, sesinizi duymak için geldim.” Feyza, ses çıkarmadan dinliyor, sessiz gözyaşlarını döküyordu *** Seninle Bin Yıl, sahici aşkın insanlardan koruyacağına inanan yazarlarımızın en çok “aşk”tan oluşan öykülerinden oluşuyor.