Duygu ve Duyarlılık

Edward Ferrars, kişiliğinin veya hitabının kendine özgü bir zarafeti nedeniyle onların gözünde pek de hoş karşılanmıyordu. Yakışıklı değildi ve tavırları onları memnun etmek için samimiyet gerektiriyordu. Kendine karşı adil davranamayacak kadar çekingendi; ancak doğuştan gelen utangaçlığı yenildiğinde, davranışları açık ve şefkatli bir kalbin tüm belirtilerini gösteriyordu. Anlayışı iyiydi ve eğitimi bunu sağlam bir şekilde geliştirmişti. Ancak ne yetenekleri ne de mizacıyla, onu seçkin görmek isteyen annesi ve kız kardeşinin isteklerini karşılayacak durumda değildi; ne istediklerini pek bilmiyorlardı. Onun dünyada bir şekilde iyi bir figür olmasını istiyorlardı. Annesi onu siyasi meselelerle ilgilendirmek, parlamentoya sokmak veya dönemin önemli adamlarından bazılarıyla bağlantı kurmasını istiyordu. Bayan John Dashwood da aynı şeyi istiyordu; ancak bu arada, bu üstün lütuflardan biri elde edilene kadar, onu fayton sürerken görme hırsını yatıştıracaktı. Ancak Edward'ın ne büyük adamlara ne de faytonlara karşı bir ilgisi vardı. Tüm istekleri ev konforu ve özel hayatın huzuru etrafında dönüyordu. Neyse ki, daha umut vadeden küçük bir erkek kardeşi vardı.