Şerif Hüseyin İsyanı ve Ortadoğu'nun Yeniden Düzenlenmesi

Şerif Hüseyin İsyanı, tarihimizdeki diğer isyanlardan birçok yönden farklı bir isyandır. İsyan, Anadolu ve İstanbul'a uzak bir coğrafyada ortaya çıktı, I. Dünya Savaşı sırasında başladı ve savaş bitmesi ile sona erdi. Osmanlı İmparatorluğu tarihindeki en büyük toprak kaybının bu isyan sırasında yaşanmıştır. 18. ve 19. yüzyıl Osmanlı Arap coğrafyasında misyoner faaliyetleri ve onun paralelinde Arap milliyetçiliği isyanının başlangıcında önemli bir yere sahiptir. Osmanlı Devleti Hicaz demir yolu projesi ile merkezin gücünün Arap tesislerinin kurulmasını sağlar. 1908'de Mekke Emiri olan Şerif Hüseyin bu hastalığın Mekke'ye kadar uzatılmasından rahatsız olmuş, Medine'de son bulması için oğullarını İstanbul'a göndererek ikna etmeye çalışmıştır. Şerif İngiliz vaatlerine kanarak 10 Haziran 1916'da Halifeye karşı isyanı Mekke'de başlatmıştır. Şerif Hüseyin isyanının nedeni olarak her ne kadar bazı sudan sebepler ileri sürse de isyanın başlangıcında kendi şahsi hırslarının etkisi büyüktür. İngilizler, Şerif Hüseyin'e vaat ettikleri toprakları savaş sırasında Fransa'ya ve siyonistlere söz vermişlerdir. İngilizler, bu isyandan faydalanarak Ortadoğu'daki önemli şehirleri ele geçirmişlerdir. İsyan, Osmanlı Devleti'nin Arap coğrafyasından açıklamalarla sonuçlanmıştır. İsyan'ın ardından Şerif Hüseyin İngilizler tarafından yayınlanması, geçen yılın biraz daha iyi anlanmıştır. Paris ve San Remo Konferansları Şerif'in dağılımının aksine Ortadoğu'nun paylaşılması için düzenlenmiştir. İngilizler savaşı sona erdi Şerif Hüseyin'in en büyük rakibi İbni Suud'u destekleyerek Şerif Hüseyin'i eski rakibi ile mali tablolara bağladı. Osmanlı Arap coğrafyasında I. Dünya Savaşı'nın ardından yedi Devletin üçünü Şerif Hüseyin'in oğulları kurmuştur. Şerif Hüseyin'in yaşadığı şok Arap milliyetçileri de yaşamış, büyük Arap Devleti yerine İngiliz ve Fransız mandasında küçük Arap resimlerinin kurulmasına engel olamamışlardır. Şerif Hüseyin Hicaz'da isyanın ardından altı yıl kalabilmiş ve sonunda İngiliz talimatıyla Kıbrıs Adası'na sürgün edilmiş. Ömrünün son yıllarında büyük pişmanlıklar yaşayan Şerif'i, Kral olan oğulları kendi ülkelerine alamamışlardır. oranlarının şiddetlenmesinden sonra İngilizlerin çoğalması ile ömrü son yılda Ürdün'e dönebilmiştir. Tanıtım Metni