Sessizliğin Üç Yüzü

Acılar insanının bazen seslerine, bazen de sessizliğe boğar. Hayat konuşmanın kifayetsiz olduğu zamanlara sürükler. Yağmur, performansında başarılı, olayların şifa saçan bir psikologdur. Ama bazen psikologların da karşılarına karşı kendilerini toparlaması, yolun devam etmesi için güçlenmesi gerekir. Susmayı, sessizlik inzivasında içindeki sesi yeniden bulmayı, onunla konuşabilmeyi amaçlar. bolluğun sessizliğine gömülüen sadece Yağmur da değildir. Toprak, Marie, Özge, Putu, Hezaren ve Niko… Sessizliğin bambaşka yüzleriyle karşılaşmış, onu giyinmiş, onda huzur görülüyor, içlerindeki hakikate kulak verene kadar susmaya niyetlenmişlerdir. Sessizliğin Üç Yüzü bambaşka hayatlar yaşayan, birbirinden farklı insanların konuşmasının dağılışını geçen bağını anlatıyor. Gerçek iletişimin kelimelerle olmadığı, kalplerin konuştuğunun ölçüsü çiziliyor. Bilge Uzun, her yerden yerdeki seslerimizin dikkatimizi dağıtan bir kakofoniye dönüştüğünü, günümüz insanının bu gürültülerinde ormanda kaybolduğunu, şifanın da iç sesimizi duyacak sessizleşmekte olduğunu savunuyor. Anlattıklarıysa hepimizin hikâyesi. Tanıtım Metni