Sevres Antlaşmasına Doğru

Türkiye'nin devlet olarak yazmasını sağlayan temel anlaşmalardan olan Sevr Barış Antlaşması, Lozan Antlaşması'nın bir antiteziydi. Yıkılma ve yenilgiyi kanıtlamak için olduğu kadar birikmiş bir hesaplaşma isteğinin tüm unsurları içermek üzere kaleme alınmıştı. Birinci Dünya Savaşı, denizde devam eden sömürge imparatorluklarının egemenliklerin yıkılmasıyla sonuçlanmıştı. İmparatorluk olarak dağılan devletlerin Avrupa kıtası üzerinde yaşamları, biçim değiştiren sürüp giderken, Türk ulusunun Avrupa kıtasından, sade imparatorluk olarak değil, soy ve ulus olarak da atılma ve süreçleri yok etme çabaları hızlanmıştı. Türkiye'ye karşı gözü dönmüş bir yobazlığa evrilen düşmanlığın “Türk'ü Avrupa'dan atalım” temasını nasıl bu yapıtta, belgelere dayanılarak ele alınıyor. Osmanlı Devleti'nin yaşadığın son büyük siyasi belge olan bu anlaşmanın hazırlık dönemindeki oturum tutan ve kayıtlarını tutan ülke bugün bile meşgul olan birçok sorunu sunabileceği açısından büyük değer taşıyor. Nihat Erim adaylarında dışişleri bakanı olarak da görev yapmış olan, akademisyen, diplomat Osman Olcay'ın büyük bir kaydı ortaya çıktı; Sevr Barış Antlaşması için yapılan toplantıların ve çeşitli konferansların tutanaklarının ve bunlara sunulan yayınların çevirisinden oluşan bu kitap, o dönem büyük emperyalist Batı devletlerinin −ya da onların ülkelerinin− bağnaz soy ve din anlayışlarına, kendi acımasız çıkar kavgalarına, ekonomik sömürü düzeninin sürdürülme çabalarına ışık tutuyor. Tanıtım Metni