Seyfi Baba

Sabah olduğunda Seyfi Baba iyice rahat bir uykudaydı. Yüzü ve nefesi daha bir sakin ve dingindi. Onu uyandırmadan evden çıkmak istedi. Tam ceketini giyinirken, bu yaşlı baba dostuna bir miktar para bırakmaya niyetliydi. Elini bütçesine götürdüğünde orada bir tek on dahi olmadığını, sadece mührünün tam anlamıyla utancından boynu bükük bir vaziyette saatin bir köşesinde öylece mahzun bir hâlde olduğunu gördü. İşte o bir Akif'in yüreğinin en derininden, bir alev hâlinde şu mısra dökülüverdi: “Ya hamiyetsiz olaydım, ya param olsa idi.” Tanıtım Metni