Seyrek Yağmur

Bir pazar sabahı Rıfat günlerinin aynı kaba damlamadığını fark etti. “Günler damlıyor ama aynı kaba değil” dedi. Gökyüzüne baktı: Boştu. Hiç bulut yoktu, aslında hiçbir şey yoktu. Çağımızın çıplak güneşi her şeyi yoktu, enginliği, bulutları ve kuşları... Maviyi bile yok etmişti, sonra da sırasıyla diğer renkler, bazı sesler, kelimeler ve yolculuk. İnsan bu yoklukta yeni bir şey söyleyemez, olsa kendini tekrar ederdi. Tanıtım Metni