Şeytan Etkisi

1971'de bir grup üniversite öğrencisi ortaya çıktı ve mahkûmiyet psikolojisinin araştırıldığı bir deneye gönüllü olarak katıldı. Rasgele seçilmişten bir kategori gardiyan, bir kategori da tutuklu rolü verildi. Stanford Üniversitesi Psikoloji Bölümü'nün bodrum katında yapay bir hapishanede rollerini oynamak üzere deney dahil olan, deney başladıktan kısa bir süre sonra farklı bir gerçeklik algısıyla rollerini içselleştirdiler. Bundan sonra yaşananlar ise psikolojideki bir mihenk taşına dönüştü. Stanford Hapishane Deneyi olarak bilinen bu mimarı Prof. Philip Zimbardo, durumsal güçlere ve sosyal dinamiklere bağlı olarak insanların ansızın nasıl canavarlara dönüşebildiğini kanıtlamıştı. Daha da önemlisi, Stanford Hapishane Deneyi'nin ortaya koyduğu bulgular insanlık suçlarının bazı dinamiklerinin ortaya çıkmasına yardımcı oldu. Aynı şekilde, Ruanda'daki katliamlardan Irak'taki savaşta ABD askerlerinin Ebu Gureyb Hapishanesi'nin insanlık dışı hastalıklarına kadar tarihimizde kayıtlı ve ne yazık ki önlenemez bir şekilde devamı gelen insanlıklarını suçlarını psikolojik yaşama, yetkenin ve güç algısının insan gücü ve güç algısının insani özellikle vena olarak ele birindeki yaralanmaları analiz etmek. “İyi” insanlara kötülük yaptıran şey nedir? Philip Zimbardo Şeytan Etkisi ile okuru bir depolama birimi çıkartıyor ve bu sorunun çözümü okurla birlikte orada çalışıyor. Filmleri çekilen, belgesellere konu olan, esinlenerek romanlar tarafından yazılan Stanford Hapishane Deneyi'ni ve genel anlamda “kötülüğün psikolojisini” ele alan Şeytan Etkisi'ni izlerken insanların nasıl başkalaşıma maruz kaldıklarına tanıklık edecekleri, sizin de aslında o yıprandığınız yerden farklı olmayışınızı kıskanacaksınız. Tanıtım Metni