Şeytanın Günü Kayıp Kentin Laneti

Onun kalıcılığına biraz daha yaklaştığımı hissettim. İstemeden arı kovanına çomak sokmuştum. Gördüklerim ve yaşadıklarım bu olayı takip etmek için birer işaretti. Komiser Ahmet her dakika biraz daha doğru yürüyordu. Bedenimin korkuya karşı ilişkisi kazanmıştı ve ölümden yana endişem yoktu. Etrafımda yoğunlaşan korkular beni bu şekilde alıkoyamazdı. Yarım saat sonra kendimi ancak toparlayabildim. İlk olarak çalışma masasının çekmecesine yöneldim; çekmeceden küçük bir ajanda ve poşete sarılmış bir zarf çıktı. Zarfı ve ajandayı sahneye koydum. Masanın ikinci çekmecesi boş. Son çekmece ise tamamen açık görünümdedir. Polisler olay gecesi acaba neden bu zarf ve ajandayı götürmemişlerdi? Tanıtım Metni