Sıradan Bir Kabus

Sıradan Bir Kabus , terapi odalarına, boş ofis katlarına, görgüden yoksun WhatsApp mesajlarına ve unutulmuş çocukluk anılarına uğrayan; hem çok bilinmeyen hem de garip bir ağırlık içeren bir roman. Modern bireylerin gözlerinin altında mor halkaları, bastırdığı öfkeyi ve hiçbir yere giden umutlarını içten bir yaklaşımla kaybediyor.
fazlasıyla alarm çalınca kalkmayı beceren ama neden kalkamadığını bilmeyen insanlar dünyada geçiyor. Hepimizin bir şekilde içinde yaşadığı, ama asla tam olarak ait hissetmediği ya da grinin oluştuğu.
Kendine “normal” demeye çalışan bir hayat sızıntısını takip ederken, mizahla yılgınlık arasında o ince çizgide ilerliyor. Yağının ergenliği yetişkinlikte uzamış, terapiyle ironi arasında salınan ruh halinde keskin ama yargısız bir bakış atıyor. Büyük olaylar yok bu romanda. Ama sessiz aralıklar, ertelenmiş sinirler ve cevapsız kalan sorular var.
ciltsiz bir yabancılaşmanın hikâyesi bu. Ve belki de bu yüzden bu kadar tanıdık.