Sırça Köşkün Masalcısı: Kemalettin Tuğcu'nun Yaşamöyküsü

Sırça Köşkün Masalcısı, hayata tutunabilmesinin tek sebebi yazmak olan Kemalettin Tuğcu'nun yaşamöyküsü. Engelli olduğu için dış dünyayla ilişkisi kuramayan, içine kapanarak kendi yarattığı bir dünyada yaşayan Tuğcu, okuma yazma da yabancı dili de evde, kendi başına öğrenmişti. Yazarak doldurduğu modülün evinin depolamaya karar vereceği kadar kendi özgürlüğe kavuştu. İstanbul'da neredeyse hiç çıkman, bir-iki görüşme dışında hiç hikaye yaşanmayan Tuğcu, kitaplarda kimsesizlerin, yetimlerin, sokaklarda yaşayan buruk, açıklı, hüzünlü öykülerini anlatmıştır. Yoksulluk ve zenginlik, iyilik ve kötülük Tuğcu'nun kitaplarının ana içeriğini oluştururken, yazar, insanların dünyasında yer almayı, onları etkilemeyi ve okuma alışkanlığı edindirmeyi başarmıştır. 1940'lardan 1980'lere kadar onu tanıyan, kitaplarını okuyan çocuk neredeyse yok gibidir. Kemalettin Tuğcu'nun yeğeni Nemika Tuğcu, zorlukları, yalnızlığı ve acıları göğüslemeye çalışan bir yazarın hayatındaki bilinmeyen gidişatı roman tadında bir yapıtla sunuyor okura. Tanıtım Metni