Siyah Beyaz Mutlu Veda

Bir gün... Mut'un zeytin ağaçlarının gölgesinden bir çocuk sesi daha yükselecek. Bir gün... Çınaraltı'nın taşlarında çekirdek çıtlatan yeni çocuklar olacak. Bir gün... En iyi saha dizini kanatan, bir çocuk kahkahası daha yansıyacak. Ve her fırsatta, yeni kahkahalarında, rüzgar hafifçe fısıldayacak: "Bir zamanlar burada, siyah beyaz mutlu bir çocuk yaşadı. " Siyah beyaz mutlu çocuk büyüdü, yaşadı, özledi... Ve sonunda, yıldızların yerine geri döndü. Ama... Onun hikâyesi anlatılmıyor, yıldızlara yazıldı. Yıldızı kaydığında, zeytin ağacının gölgesinde bir serinlik esip geçtiğinde, çekirdeği çatladığında kırıldığında, hikâyesi yeniden başlar. Çünkü bazı çocuklar büyüyünce bile kaybolmuşlar. Çünkü bazı hayatlar, onların değil, sonsuzluğa kök salar. Ve Mut, hep fısıldayacak adını: Serkan Yalçın. Tanıtım Metni