Siyasal Kültür ve Yöntem

Türkiye'de politik çağdaşlaşmayı çağdaş unsurlar olduğu kadar çağdaş dönemde devam etmekte olan geleneksel yöntemler araştırmayı da kapsamaktadır. Klasik Osmanlı İmparatorluğu yüksek düzeyde dinamik bir politik yapıdadır. Devletin özünde bir askeri kamp ve eğitim kurumuydu ve din kuralları kesin bir biçimde askeri-idari yapıdan ayrı olarak uygulanıyordu. İdarenin akılcılığı, resmi eğitime ve askeri hizmetlere verilen önem, geleneksel Türk kültürünün çağdaş unsurlarıydı. Türkün bugünkü toplumsal yapısı üç gruptan ya da sınıftan ayrılarak çok daha kolay anlaşılır bir alt-üst yapı kurgulanmıştır: eğitilmiş kentli sınıf, özel alt sınıf ve gezici alt sınıf. Bu üç sınıftan biri de ayrı siyasi alt kültürlere ve dinsel geleneklere sahiplerdir. Bu, Batı'daki laiklik anlayışı ile Türkiye'deki laiklik anlayışı ve yöntemleri arasındaki farktan kaynaklanmaktadır. Batılı pek çok ülkede laiklik anayasal bir hüküm olsa da yalnızca Türkiye'de değiştirilemez bir anayasa hükmüdür ve ayrıca ceza kanununda da müeyyidesi bulunmaktadır. Siyasal ve dinsel yaşam ne kadar birbirinden ayrı tutulmaya çalışılsa da insanın doğasının gereği tarih boyunca kola ilerlemişlerdir. Bu kitap siyasal sistem yöntembilimsel açıdan inanç üzerinde hegemonyasına analitik bir bakış açısı sunarken, aynı zamanda inancın siyasetin üzerindeki bütünlüğü üstüne de kavramsal bir çözüm önermektedir. Tanıtım Metni