Son Bataklık

Giorgio Manganelli'nin 1990'daki ölümü hemen önce tamamladığı bu son romanı, Platon ve Jung'un kesiştiği bir metinle, ne günah bilmeyeni bilmeyen bir ülkeye giren "girmesi zor, çıkması imkansız" bir yer olarak betim bir bataklığa taşımak okuru. “Son Bataklık” olarak anılan bu “çamur diyarı” daimi bir “devinim” ve “başkalaşım” içinde hem “başlangıç” hem de “son” olduğunu düşündürüyor. Kötücül bir tanrı tarafından yaratılmışa benzeyen bu korkunç, tiksinti verici ama bir o kadar da büyüleyici dünyada, isimsiz yolcu ve can yoldaşı atı bir sığınakta bulunabilir mi? Yoksa tüm bu yaşananlar, sanrılar içindeki bir adamın sayısından mı ibarettir? Tanıtım Metni