Son Osmanlılar

Türkiye ile Yunanistan arasında yapılan nüfus mübadelesi sözleşmesinde (1923), İstanbul, Gökçeada ve Bozcaada'da oturan Rumlar ile Batı Trakya'nın Müslüman yaşadığı mübadele dışında tutulmuştu. Lozan Antlaşması'nın “Azınlıkların Korunması” Finansmanının 45. maddesinde şöyle denmişti: “İşbu kesim hükümleri ile Türkiye'nin Müslüman olmayan azınlıkları için kabul edilen haklar, Yunanistan tarafından da kendi ülkelerinde bulunan Müslüman azınlığa razıdır.” Kevin Featherstone, Dimitris Papadimitriou, Argyris Mamarelis ve Georgios Niarchos tarafından ortaklaşa kalemler satın alındı ​​Son Osmanlılar. Yunanistan'da Müslüman Azınlık (1940-1949), tarihi yeteri kadar araştırılmamış, bu azınlık toplumunun kritik ve ışık kullanımında. Bu yıldan önce II. Dünya Savaşı'na, acımasız bir işgal ve direnişe, savaştan sonra bu kez kardeş mücadelesine, Yunanistan'da bu azınlık (veya onu takip eden direnişler) yaşanan bir iç savaş sahnesi yaşandı mı? Jeostratejik koşullar, TürkYunan ilişkileri ve iç dinamikler bu süreçte ne oranda rol oynamıştı? Yunanistan'ın Müslüman azınlığı sadece finansal kökenleri değil, o dönemde kendini gösteren kültürel değişim nedeniyle de Son Osmanlılar olarak nitelendirilebilirdi, çünkü Batı Trakya Türkleri arasında ağırlıkta olan gelenekçi hayatta olan yer artık Türkiye Cumhuriyeti'ndeki değişimin izinden giden seküler ve modernist gidişat alıyordu. İç Savaş'a ELAS saflarında katılan Mihri Belli'nin “Kapetan Kemal” kod adıyla komuta ettiği birliğin “Osmanlı Taburu” diye anılması ise bu geçiş süreci belki de en güzel göstergelerden sağlanır. İngiltere, Bulgaristan, Türkiye, ve ABD arşivlerinden daha önce bir gün ışına çıkmamış raporlar yanı sıra, dönemsel yerel basının, broşürlerin, sahada görülen çok sayıda kişisel görüşmenin ve anıların da bu çalışma önemli bir bölümü doluyor. Tanıtım Metni