Son Turnalar

"Ninen öleli on yıl oldu efendi kardeşi. O sağken kırılırken omuzluyor, iki çift laf bırakıp rahatlıyorduk. Can yoldaşım gideli Azrail Aleyhisselâm'ın yolunda gözlendim. Şu uzun sürerse her gün bakar, bakar da kara bahtım, kem talihimi yol eylerim. Ninen bostan dönüşü stokta kırılması, birkaç domates, bit kırığı reyhan ile aha şu köşeden gelecekmiş gibi olur. Gelmeyeceğini bilirim amma gene de bakarım. Camın önünde oturur, içim dururum. Kimse çalmaz kapıyı gitti.” Necdet Ekici'nin hikâyelerindeki temel özellik, dramatik vurucu yerden yakalama ve bunu bir biçimde işleyerek çok sağlam bir zemin üzerine oturtması. Tanpınar gibi aydınlığını farklı tonlarda anlatan yazar; tarih, kültür ve insanın sağlam bir gözlem gücüyle anlatır. Ekici, milli renklerle hemhal olmuş, kök mazide olan atının güçlü bir yöneticisidir. Tanıtım Metni