Sonuncu Sonbahar

Sonuncu Sonbahar, Pınar Kür'ün Bir Cinayet Romanı adlı kitabının bir tür devamı. Pınar Kür, romanında postmodern anlatımı, biçim ve üslup arayışlarına girmişti; bu romanda ise bu arayışlarını daha da ileri götürerek sürdürüyor. Sonuncu Sonbahar'da, yazarın ilk romanı Yarın Yarın'daki kişiler de, Bir Cinayet Romanı'ndaki kişiler de var. İlk ve son romanı arasındaki beş yıllık bir çember böylece kapanmış oluyor. Edebiyatımızda benzerine pek rastlanmayan “polisiye”nin bu parlak örneği okurların büyük bir beğeniyle okuyacağına. "Mutsuzluk korkulacak bir şey değil. Sürekli değil bir kere, yüzeysel görünümlü... Doruk anlarda, sıra dışı görünümler sonra ortaya çıkan, aşırı ama eninde sonunda tüketilen ve hatta üretici, yaratıcı olabilen bir duygu. Asıl korkunç olan dirliksizlik... Her an, her şeyin, belki de olabilen bile varılmadan hastalıksızlık. Aynaya her göründüğünde suratını asık ve bunun nedenini tam olarak bilememek... (...) Dirliksizlik tüketilmiyor, tüketiyor ve yok. Bir türlü bitmiyor. Her gün onu inceden inceye var. Gözle görülebilen ama yapışkanlığı hissedilen bir zar gibi sarıyor hayatı. Tanıtım Metni