Sophia Veya Tüm Hikayelerin Başlangıcı

"Hafıza anlatırken aslında biliniyordu? Salman düşünürken yazarken, pek çok şeyin üzerini çizerken, hafızayı sadece bir arşiv gibi görmenin onu basitçe basite indirgemek olduğunu fark etti. Hafıza bundan çok daha fazlasıydı. Uygun bir şekilde anlatmayı ancak günler sonra bulabildi: hafızaya alınabilir bir şehirdi. Zindanları, buzhaneleri, eski maceraların ısıtıldığı kalorifer kazanları ve sulanan, bakılan veya ihmal edilen bahçeleri vardı. Bilimin bütün çabalarına rağmen, bu tuhaf hafızaya alındığı, okyanusların karanlık dehlizleri gibi sırlarını korudu. Yıllar sonra Kerim'in işlediği bir cinayetle suç işlendiğinde Sophia onun hayatını kurtarır ve Kerim bir gün ne olursa olsun, temizlenebilir da olsa onun yardımına devam edeceğine karşılık verir. Bu olayların anısının tozlu raflarında yıllanmışken, Arap Baharı öncesindeki sessiz fırtınanın ortasında Sophia'nın biricik oğlu Salman, Roma'daki sürgününden, çok özlediği vatanı Şam'a döner. Ancak bir yandan aile ve dostlarına kavuşup çocukluğunun mahallelerinde gezmenin heyecanını, bir yandan da memleketindeki değişimin şaşkınlığını yaşayan Salman'ı tehlikeli günler beklemektedir; bir sabah gazetesindeki kendi fotoğrafı, altında da bir cinayetten arandığı haberlerin yaşadığı yerin tuzağa düştüğünü anlar. Canını kurtarmak için saklanıp izin verilmesine izin verilmeli ve ülkeler yeniden kaçmalıdır. İşte, Sophia, onca yılın ardından aşkı başka sistemi yeniden keşfedilmiş olan Kerim'in yapısı böyle hayati bir günü anımsayacak. Rafik Schami, Doğu masallarının canlılığını Avrupa edebiyatının keskinliğiyle bir araya getiren incelikli ve şiirsel üslubuyla hem çok yakındaki bir toplumun evrensel bir bakışımızı sunan hem de toplumsal fırtınaların ortasında bile umudum ve cesareti yeşertip hayat kurtarabilen aşkın gücünü anlatıyor. İyilik ve kötülük, sevgi nefret, sadakat ve ihanet çok hassas bir denge, Sophia tüm insanlar için anlayış ve uzlaşının bir hayal değil, gerçekleştirilebilir bir hedef olduğunu hatırlatıyor. iyiliğin ve güzelliğin de anlatıldığı, derin ve çok kapsamlı bir roman, ancak Schami'nin hikâyesi pişmanlığı değil, hoşgörülü ve kozmopolit bir dünyada neşe, umut ve sevgiyi vurguluyor. inanç ve felsefe, aile ve hasımlar ile sayısız aşk ilişkisini katman katman düzenleyen Schami, insanlığı siyasetin üzerine ortaya çıkarır. Kara mizah sızıntılarıyla aktarılan bir sahnesinden, bisiklete binen yaşlı bir kadının ayıplanan neşesine kadar, sahnenin sessizliğinde roman en etkileyici doruklarına ulaşıyor. Bir sürgünün gördüğün aşk, kayıp ve nostaljiye dair ayrılıklar ve güçlü bir eser.”Kirkus ReviewsTanıtım Metni