Sosyolojik Basiret

Benim eleştirim genellikle doğrudan kişilere, markalara, ideolojilere yönelik olmuyor. Meseleyi özelleştirmemeye ciddi bir özen gösteriliyorum. Benim de içinde yaşadığım, bir parçası olan toplumsal vasata, onun içindeki bazı tipolojilere odaklanmaya çalışarak eleştirilerimi. Elbette üslup da çok önemli benim için. "Le style c'est l'homme même." Yani üslup ayniyle insandır. Buffon'un bu özelliklerini çok severim. Kurduğunuz cümlenin hakikat içeriği, diğerinin değiştirilebilme kapasitesi asla üslubunuzdan bağımsız değildir. Bence işler böyle olduğunda eleştiri tipi, inşa edici, taşın üstüne taş koyan bir role sahip olabiliyor. Bence Türkiye'nin en önemli eksikliklerinden biri de polemik ve eleştirinin genellikle böyle bir işleve sahip olmaları. Besim F. Dellaloğlu, Sosyolojik Basiret: Duvar ve Perspektif Yazıları'nda bir sosyolog olarak çok durulan, tartışılan ve çözülemeyen kavramlar etrafında bir Türkiyesısı çiziyor. Orta düzeyde, olgunlaştırılmış, terbiye edilmiş uyumlar ve “okumalar” sunuyor. Dellaloğlu, Sosyolojik Basiret: Duvar ve Perspektif Yazıları'yla “okuryazar”ların zihin masasında yer bulması elzem yol haritalarına bir yenisini ekliyor.Tanıtım Metni