Söyleme Blenmesinler

"Yalansızız artık. Hâlâ birkaç sırrımız var. Ama yalansızız." Evlenip aynı çatı altında yaşıyorlar diye kar koca olur mu insanlar? Aynı ana babadan olanlar diye birbirine sahiden kardeş olur mu çocuklar? Yıllarca kalbinin dağlasa da içlerindeki ya kor söner mi âşıkların? Her şeyi aşikâr olanların sakladıkları sırlar daha mı çoktur? Şermin Yaşar, Söyleme Bilmesinler'de, kalabalık bir ailenin ilk bakışta sıkı örülmüş gibi görünen nakışlarını ilmek ilmek çözüyor. Hem de roman kahramanlarına ayrı ayrı söz hakkı vererek bunu yapıyor. “Herkesin hikâyesini dinledin. Haydi, şimdi sen anlat: Aslında ne oldu, nasıl oldu?” diyor adeta. Karakterleri konuştukça çözülen bir sırlar yumağı, Söyleme Bilmesinler. Yumak çözüldükçe iplerin kopmasından çıkmıyor ki… Aile bağları nasıl düğümler atar insanların yazgısına? Anne babaların, çocukların omuzlarına yükledikleri onlara neler yapar? Hayatlarımıza vicdan azabı gibi oturanlar bir gün yerinden kalkar mı? Yanı başınızdaki o sıradan evlerde aslında neler yaşanır? Romanda bunların cevaplarını verirken acı bir gülümsüyor, hatta katran karası bir gülecek yüzünüzde belirecek. Yazar, bir avuç içlerinden yazgılarını okumuyor insanlarının; kalplerinin kıvrımlarındaki sırları cesaretle döküyor kâğıda. Gülümsemenin acı yanını bilenler, görünen gibi olmayanla ve bir şeyin iç yüzüyle hesaplaşmaya cesareti olanlar için... Prof. Dr. Mustafa Kurt