Söyleyemedim

Sevgili okurlar, söylemek isteyip de söyleyemediklerimiz hep hayatta kaldı. Söylemeye engel olanlar var mı? Bazen vardır: Artık geç kalınmıştır, bundan sonra söylenen sonucu değiştirmez, söyleyemezsiniz. Bazen gönülle ters düşer, söyleyemezsiniz. Bazen kendinize, halinize, ahvalinize uymaz, söyleyemezsiniz. Bazen yutkunur, unutur, uyutulur, söyleyemezsiniz. Ama gün gelir söyleyemediklerinizi yazıya döker, kaleme söyler, kâğıda yazdırırsınız. Bütün bunlar yine duyulur ve yinelenirsiniz. Bilmem anlatabildim mi? Söyleyemedim Sanma ki sızlayan bir yüreğim yok Sanma ki anlamam, sevdalı gözden kaçırdım Kaç kez niyet ettim demeye amma Utandım geceden, söyleyemedim Yıldızlar beynime ayrıldı Gün ortası söndü gökteki güneş Ya kızıl ya kara renkler Dönmedi maviye, söylemedim Hep arkandan baktım dalgın gözlerle Kayboldun giderek kızıl ufukta Mevsim kışta dondu, yetmedi bahar Kokmadı gözleri, söyleyemedim ... Prof. Dr. Abdulkadir GÜLLÜ Tanıtım Metni