Sözün Düşüşü

Modernitenin tarihi, 'söz'ün/'kelam'ın fiilen düşüşünün/değersizleştirilmesinin de tarihidir. Tekniğin, modern bilimin ve kapitalizmin (para ve iktidarın) çağı 'imaj'ın/'göz'ün 'söz'e/'kulak'a üstün bir çağdır; Nietzscheci tabirle nihilistik bir çağ. Bu çağda insanın varoluşunun anlamı 'söz'ün/'anlam'ın yıkılmasına paralel olarak indirgenmiş, daraltılmıştır. Dolayısıyla Sözün Düşüşü yalnızca dil, felsefe ve teolojiyle değil, aynı zamanda sosyal bilimlerle ilgili bir kitap.Ellul, söz/işitsel ile imaj/görsel arasındaki dikotominin modern ortam imaj/görsel aygıtı nasıl yeniden başlatıldığını ifşa sırasında başka bir hataya düşmüyor ve her birinin yeri ve çöküşü teslim edip sözlü ile imajı arasında kaybolmuş “denge”yi bulmak için ilk ve daha hızlı'a kadar genişletiyor; diyalektiği/yansıması sonuna kadar işletiyor. 'Söz'ün/'Dil'in yine dildeki bazı modern teorilerle ve bizatihi konuşma ve yazıyla “tüketilmesini” eleştiriyor; konuşma ve yazının suistimali, konuşma ve yazı “enflasyonu” yoluyla 'Söz'ün “devaüle” düzenlemek.Ellul'ün ideolojik hakim olan, diyalektik “zorunluluk” ile “özgürlük” arasındaki diyalektiktir. Bu durumda “gerçeklik” imajı, “hakikat/inanç” ise söz alanında ikamet eder. Söz, “insanın özgürlüğünün” büyümesini yegâne alandır. Sözün Düşüşü, 'Söz'ün/'Dil'in kurtarılmasına ve nihilizmin aşılmasına adanmış bir kitaptır. 'Söz'ün kurtuluşu, insanın da kurtuluşudur.Tanıtım Metni