Şu Acayip Kulaklar

Şair Hayali, aslen Selanik taraflarındandı. Çok hareketli geçen gençlik yıllarının sonlarına doğru, elinde demir asa, ayağında demir çarık ile yolu Vardar Yenicesi'ne düşen bir Kalenderî dervişinin peşinden takıldıp, İstanbul'a kadar geldi. Pek bir sade yaşardı. Gerçek bir derviş ve inançlı bir adamdı. Şairliği gibi bu sade hayatı ile de tanınıp takdir edildi...Ben, Hayalî'nin şiirlerini severim. Hele de “Bilmezler” gazelini...O gazeli duymamışsanız bile gazelin şu mısrasını illa duymuşsunuzdur.“O mahiler ki deryâ içredir, deryâyı bilmezler.”“Ey balıklar!” diyor. "Denizin içindedirler. Suda yüzerler ama ne sudan, ne de su değerinden haberler yok! Ancak bir oltanın ucuna takılıp sudan çıktıklarında anlarlar suyun kıymetini. Derya neymiş, deniz neymiş, su nasıl bir nimetmiş o zaman ayrılırlar varırlar!" diyor...İnsanın da sağlığın kıymetini hasta olana kadar, gençliğin kıymetini yaşılanınca, bir dilim uzunluğundaki kıymetini açlıktan midesinden yukarılara acı acı sular arası başlamaca anlamıyor mu?Peki ya seslerin kıymetini?Bir denizde ömrü boyunca kaç kere durduk ve düşünülenk seslerin ve seslerin işitilebilirliğinin kıymetini?Pek çoğumuzun bildiğimiz bile değil mi?O zaman, o mâhilerden ne farkımız kaldı?Derya içreyiz, deryayıyız...“Hadi buna bir oğul verelim artık!” diyenler!Buyrun Acayip Şeyler Dizisi'nin 20. kitabı Şu Acayip Kulaklar'a kulak verin!–Tarık Uslu (Özkan Öze) Tanıtım Metni