Su Fırtınası

“Su… O ki odası can damarı; toprağınü yıkayan, şeffaf yağmurla gelen, ak gelinlik gibi karla inen şifa, hayatın olmazsa olmazı.” "Karanlıkta su sesi doluyordu kulaklarına, kırış kırış olmuş alayının altında, damarlarında geziniyordu sanki derenin kolları. Çilelerle dolu göç yolun bir bağışıydı bu ses; şüphelerle, korkularla geçen zamanlarda acısını en aza indirmek istercesine, her günün sonunda doğan parlaklığını görebiliyordu. Bu kutlu ses, koskoca dünyada kum tanecikleri gibi savrulup onları, usulde akaniyle yenilendiklerini söylüyordu Hüma'ya." Gönül Çatalcalı, bu romanını Ege ve Güneydoğu'da kuruyor. Birbirinden uzak iki ayrı ayrı su, göç ve aşk üçgeninde birleştirici büyük bir ustalıkla. larda aradığımız iyiliklerin uzaklardan geldiğini, uzak olmasını dilediğimiz kötülüklerin bir nefesinin ötesinde yakınımızda bulunduğunu işaret ediyor. Heyecanlı kurgusu, farklı dili ve su gibi akan anlatımıyla. Tanıtım Metni