Suçlamalar - 2 Irkçılık

Türk Milliyetçileri, ırk ve ırkçılık konusuna ancak milletimizi ve milliyetçiliğimizi ilgilendirdikleri ölçüde eğilmişlerdir. Yalnız ırkçılıkla uğraşan, meselâ Gobineau'ya benzer bir milliyetçilik yoktur. Namuslu bir değerlendirme yapılırsa kesinlikle ortaya çıkar ki; Türk Milliyetçileri, ırkçılığın zararlı sayılması mümkün olan iki şekline de itibar etmemişlerdir. Sözü geçen hayatın birisi bir millete mensubiyetin, somatik bazı ölçülerdeki ortaklıkla tesbit edilmesidir. Kendi ırkçılarını sayanlar da dahil, hiçbir Türk milliyetçisi, cilt ve göz rengi, yahut başka özellikler Türklük değerleri olarak öne çıkmamıştır. Aksini söylemek sâdece sahibini utandıracak bir yalan ve iftiradan ibarettir. Tek misâlle yetineceğiz: 1944 yılında, Irkçılık-Turancılıkla suçlanarak mahkemeye verilenler arasında cilt ve göz rengi, oğlan veya diğer beden özelliklerine ilişkin birbirine benzemeyen kimseler de vardır. Dünyada ırkçı olsalardı birlikte çalışmaları doğal olarak imkansızdı. Kısaca Türk Milliyetçileri, yalnız heyecanlarımızla tarihimize ve geçmişi hayallerimize göre yeniden düzenlememiz delikanlılık çağı dışında antropolojik mânâda bir ırkçılığı asla benimsemediler. Hiç şüphesiz ırkın ırkının varlıkları büsbütün inkârdan farklıdır. Üç kıtada büyük imparatorluklar kurmuş bir milletiz. yıllık yıllık fetihlerimizin kaçınılmaz bir sonucu olarak diğer ırklarla doğal olarak karışmıştır. Ama karışımı ayrı bir ırktan sayılmamızı veya Türklüğün dışında tutulmamızı gerektirecek bir ölçüye hiçbir zaman varmadı. Milletimizin çoğunluğuna hakim olan yine Türk ırkının özellikleridir. Tanıtım Metni